Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Φωτια στους καψουρονταλκαδοβλακες

Με αφορμη μια συζητηση που ακουσα στην τιβι, θελω να αναφερθω σε ολους αυτους, που δεν κρατιουνται να πεσουν σε μαυρη καταθλιψη, στα πατωματα και ενιοτε και στα βαρια ναρκωτικα, για τα ματια ενος γκομενου η γκομενας αντιστοιχα.

Συνηθως, ο βαρυς, ο απαλευτος πονος που νιωθουν ολοι οι καψουρηδες ειναι οταν φανε την απορριψαρα. Οχι μετα απο χωρισμο, αλλα πριν καν ολο αυτο γινει σχεση και οδηγηθεις εκει. Δεν σε δενει τιποτα με τον αλλον, εκτος απο τον καφε η το ποτο που ρημαδοηπιατε, αλλα εσυ φυσικα δεν χανεις ευκαιρια να το παρεις πολυ κατακαρδα και αποφασιζεις να πεσεις στα πατωματα του κατω κοσμου γι αυτο. Παιρνεις λοιπον σβαρνα τα μπουζουκια και αρχιζεις να πινεις τα ουισκια το ΄να μετα τ΄αλλο, να ακους νταλκαδοτραγουδα πρωι, μεσημερι, βραδυ, να κλαις, να μιλας σε ολους για την ηττα που εφαγες μεχρι να σε σιχαθουν και οι πετρες!

Ε λοιπον, εγω αυτο δεν το καταλαβαινω. Τι σοι μοδα ειναι αυτη να γινεσαι κομματια καθε τρεις και λιγο? Για ποιον λογο, το να καταρρακωνεσαι και να παθαινεις τετοιες εμμονες με ατομα ειναι αξιο της προσοχης των αλλων? Γιατι ολοι το κολλανε στο μετωπο τους οτι "γουσταρω να πεφτω στα πατωματα και να τα δινω ολα για τον ερωτα"? Μπαστα λιγο!

Το να γινεσαι σκουληκι -και πολυ σου ειναι το σκουληκι- που πας απεγνωσμενα καθε φορα κατω απο παπουτσια των χριστιανων και παρακαλας να σε πατησουν και να σε κανουν λιωμα, ειναι τουλαχιστον δειγμα υποκουλτουρας και πρωτογονισμου με την πιο ταπεινη και απαξιωτικη εννοια του. Ολο αυτο, μου κανει μια εμετικη μοδα, οπως η στροφη στα λαϊκα του ΄60, που ξαφνικα ολοι την ειδαν πονος και μεθυσια και εδιναν ρολο στη διασκεδαση μεσα απο ολο αυτο. Δεν κρινω την εποχη σαφως, γιατι κοινωνικοπολιτικα δρωμενα οδηγησαν σε ολο αυτο το υπερβολικο, στον υπερμετρο ζηλο για να γινει ολο αυτο το νταβαντουρι. Ομως τωρα οι εποχες αλλαξαν. Το να γυρναμε παλι στο κλιμα εκεινο με αφορμη τον πονο της απορριψης ειναι απλως δικαιολογιες. Μεσα απο τον "πονο" -που δεν λεω, θα τον νιωσεις, αλλα οχι με τη δικη σου συχνοτητα- προσπαθεις να πεφτεις σε μια λουμπα που για καποιο λογο λειτουργει καθησυχαστικα στο να μην προσπαθεις για πολλα πραγματα. Θεωρεις οτι μπορεις να αφησεις υποχρεωσεις και πρεπει πισω σου, γιατι τωρα πονας. Ισως φταινε παλι οι καιροι και η πιεση που νιωθουμε καθημερινα, ομως καπου ελεος.

Ο ανθρωπος εχει πολλες δυνατοτητες. Μπορει να κανει πραματα και θαματα και συ καθεσαι και γινεσαι χωμα, γινεσαι το ρεζιλικι του ανθρωπινου ειδους, για εναν αλλον που σε εχει και χεσμενο στην τελικη. Το να κρατας την αξιοπρεπεια σου και σε τετοια θεματα και να μην φτανεις στο σημειο να σιχαθεις τον εαυτο σου για να το παρεις αλλιως, ειναι μεγαλη μαγκια.

Θα τα βαλω και με τα λαικοτραγουδα τωρα, γιατι φερουν μεγαλο μεριδιο ευθυνης. Εδω καλα εισαι, και πας και σε ριχνουν. Θες να γυρισεις σπιτι και να πιασεις στα χαστουκια τον αλλον γιατι μεσα απο ενα τραγουδι μαθαινεις με ποσους διαφορετικους τροπους μπορει να σε βλαψει το αρχ*δι. Ειναι ολη αυτη η κουλτουρα του πονου και κεφιου, του ατελειωτου νταχτιρντι που ξεβραζει εκδικηση για τον φταιχτη. Ολο αυτο το πραμα λοιπον πιστευω οτι σε επηρεαζει πολυ. Εχεις δει κανεναν να σπαει πιατα και να τρωει γαρυφαλλα με κλασσικη μουσικη πχ? (Δεν το παιζω ποιοτητα και δηθεν, αλλα αληθεια δεν ειναι?)

Παρτο αλλιως λοιπον, γιατι πολυ με αηδιαζει ολο αυτο που συμβαινει. Εκτος απο τους φονους εν βρασμω, τα κοπανηματα στους τοιχους, στα πατωματα και στις ψευδοροφες υπαρχει και η επιλογη της αυτοσυγκρατησης και του αυτοελεγχου. Η λογικη και η ψυχραιμια. Δεν κανει κακο που και που να φλερταρεις και μ αυτα. Ασε τα καψουροτραγουδα λιγο στην ακρη να στανιαρεις, ασε και τα ξυδια και πιες νερο να στρωσεις και δερμα.

3 σχόλια:

  1. Τώρα εγώ ένα κάφρισμα θα το έριχνα αλλά δεν πρέπει , μόλις πιούμε αυτούς τους καφέδες και τα ουίσκια παρέα κι ενώ προσπαθείς να ξεκομπλαροτσιγαριαστείς , μετά να με διαολοστείλεις , τότε θα σέρνομαι στα πατώματα τραβώντας κολλητούς , γνωστούς , φίλους γείτονες κι αγνώστους απ το γιακά να με συνεφέρουν , έεετσι για την πάρτη σου και μόνο .
    Ε τότε θα επιστρέψω να βγάλω τη χολή μου προς το είδος σου και να ξε(β)ράσω νταλκαδοκαψούρα στο full .
    Μέχρι τότε HEAVY METAL TILL THE WORLD COLLAPSES !
    Καληνυχτούδια !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πωπω , αν έβγαλες άκρη και νόημα με το σχόλιο να το κοιτάξεις .
    Τώρα που το βλέπω πάλι , ούτε καθυστερημένος δε θα έγραφε έτσι , κάτσε να πάω να με κοιτάξουν κι εμένα . Ένα service δεεεν είναι κακό ποτέ :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή