Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Eat the book-eater

Απο μικρο, το αγχος μου, ο μεγαλος μου βραχνας, ηταν οι διακοπες του σχολειου. Χριστουγεννα, Πασχα, καλοκαιρι. Και οχι, δεν ημουν ανωμαλο. Φυσικα και χαιρομουν που δεν ειχα σχολειο, που ειχα ολο το χρονο να καρφωθω απ το πρωι στην τηλεοραση και να παρω σβαρνα ολα τα παιδικα μεχρι το μεσημερι. Να παω να παιξω και γενικα να το κωλοβαρεσω ανελεητα. Το προβλημα ηταν ενα. Το λογοτεχνικο βιβλιο που με εβαζαν απο το σχολειο να διαβασω και να κανω και εργασια πανω σ αυτο. Ελεος.

Το βιβλιο, ειναι ωραια συντροφια. Σε ταξιδευει. Μαθαινεις και ωραιες λεξεις. ΦΑΪΝ! Αλλα ασε με να το κανω ΑΜΑ το γουσταρω. Μη μου το βαζεις κλυσμα. Ετσι, σιχαινομαι και το βιβλιο και τον συγγραφεα και τον εκδοτη και ολους τους.

Δεν μου αρεσε να διαβαζω βιβλια. Τα λογοτεχνικα, μου την σπανε ασυληπτα. Ξεκινανε και λενε, λενε, λενε και ειναι ικανα μονο να με κοιμησουν στην 5η σελιδα. Δεν λεω, υπαρχουν αξιολογα βιβλια, αλλα δεν με νοιαζει. Ωραια βιβλια για μενα, ειναι αυτα που μαθαινεις κατι ή εστω σε διασκεδαζουν και ειναι χωρισμενα σε κεφαλαια που τελειωνουν συντομα κι ωραια. Με το να μου κρατας μια ιστορια για αγριους σε 200 σελιδες, εχασες. Εχω ξεχασει και τα ονοματα ολου του συφερτου, εχω ξεχασει και τι γινεται και γενικα το χω ξεχασει.

Οσο για αυτο που φωναζουν οι γονεις, και καλα διαβασε κανα βιβλιο να μαθεις να εκφραζεσαι ωραια, να μαθεις καινουργιες λεξεις, να παρει λιγη φορα η φαντασια σου, ειναι μια κοροϊδια, μια προπαγανδα και μια βλακεια. Δηλαδη τι? Αν βλεπεις σπλατεριες και παρακολουθεις βημα-βημα το πως οργανωνει ο παρανοϊκος τον φονο και πως τον εκτελει με μαεστρια, σε βοηθαει να γινεις κι εσυ μια απ τα ιδια? Μπουλσιτς!

Οποιος το γουσταρει να γραφει και να εκφραζεται μεσω αυτου καλυτερα απ το να μιλαει, δεν χρειαζεται κανενα λογοτεχνικο να του ανοιξει τα γκαβαδια. Εγω την εκδικηση μου την πηρα στην τριτη λυκειου που πατησα κατω στην εκθεση ολα τα μουλοπαιδα, τα σπασικλακια του διαβασματος, με διαφορα στηθους DD και πολυ το ευχαριστηθηκα. Για το γαμωτο, ολων αυτων που μου την ελεγαν και εβαζαν το βρωμερο ποδι τους στα λημερια μου.

Αφηστε στην ακρη ολα τα στερεοτυπα, κολλημενοι, στενομυαλοι μπουνταλαδες και αφηστε τον καθενα να κανει ο,τι γουσταρει. Με την πιεση κανεις δεν πηγε μπροστα και ουτε προκειται να παει. Και επειδη παρολα αυτα, δεν το βαζω κατω και συνεχιζω να ψαχνω το λογοτεχνικο που θα με συνε-παρει και θα με σηκωσει, δεν θα σε αφησω ετσι, θα στο πω και θα στο κανω και δωρο τυχερε!

5 σχόλια:

  1. καλημερα και καλως σε βρηκα...εμενα μου την εσπαγε το αγγλικο μυθιστορημα που μου εδιναν στο φροντιστηριο να διαβασουμε...οτι χειροτερο!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τώρα θα με βρίσεις άμα σου πω για το DD και την εντύπωση που μου έκανε ?
    Όσο για τους μουντρουχοδάσκαλους , πολύ θα γούσταρα ένα παιδάκι να διαβάσει άαααααλλο βιβλιαράκι , σκάσει με διατριβή επιπέδου διδακτορικού αντί για " εργασία " και πει στον μουντρουχοδάσκαλο μεγάλε διάβασε , εγώ αυτό γούσταρα αυτό έκανα .
    Απλά φαντάσου τη σκηνή :P
    Σπέεεεερεεες !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εφτυσα αίμα,ξέρεις εσύ γιατί, αλλά για μια από τις λίγες φορές στη ζωή μου χαίρομαι που δεν δικαιώθηκα. Και πάλι, ξέρεις εσύ γιατί. Κράτα άδειο ένα δωμάτιο στο σπίτι σου, γιατί σούρχονται όλοι οι αγαπημένοι σου....... (Η εκδίκηση του μαύρου αετού).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εγώ ..σιχαινομουνα τη Χημεία!!!Όμως διάβαζα μόνη μου ατελείωτα βιβλία απο μικρή..Καλή σου εβδομάδα γλυκιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή