Ναι, μπορει να σας φανει ακαιρο, μπορει να μην θυμαστε καν πριν ποσο καιρο ειχε (?) πεφταστερια, ομως επειδη εμενα τωρα μου τη βαρεσε να γραψω για την ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ εμπειρια μου, θα κανετε ενα ωραιοτατο φλας μπακ μαζι μου...
Ακους στις ειδησεις, διαβαζεις στο ιντερνετ οτι σημερα εχει πεφταστερια απο ταδε μεχρι ταδε ωρα. Καθεσαι λοιπον κι εσυ, ετοιμαζεις βεραντα, στηνεις καρεκλες, τραβας τραπεζακια, νερωνεις τασακια -μην γινεις κι απ την σταχτη τζαμαϊκανος- παιρνεις τον καλο σου και στρωνεστε να απολαυσετε τη βροχη αστεριων.
Στο πρωτο δεκαλεπτο, δεν λετε κουβεντα, παρα γυριζετε στερεοσκοπικα τα κεφαλια σας για να δειτε το ρημαδι το πεφταστερι! Βολευεσαι λιγο καλυτερα στην καρεκλα, τυπου "αχ τι ωραια που περναμε", ενω εχεις αρχισει ηδη να βγαζεις κηλες στους σπονδυλους του αυχενα. Περιμενετε... Βαριανασαινεις. "Δεν πεφτει καρφιτσα" σου λεει. Δεν χανεις ευκαιρια "Ναι ρε γαμωτο, ισως πεσουν ολα μαζι αργοτερα!".
Εκει που λες να αναψεις κανα τσιγαρο και αληθωριζεις κοιτωντας την καφτρα, ΝΑΤΟ! "Το ειδες, το ειδες?? Επεσε!" Επεσε και το χασες θεργιακλη! Τσαντιζεσαι, αλλα θα πεσει κι αλλο σκεφτεσαι. Περιμενετε, περιμενετε, τιποτα! "Μωρε και δεν ξαπλωνουμε χαμε?" Ο σβερκος θελει ναρθηκα για να ερθει στα συγκαλα του. Τραβας πετσετες και ξαπλαρετε. "Α μαλιστα, τωρα καλυτερα! Τωρα θα δουμε τη βροχη!"
Αφου εχεις μετρησει καμια δεκαρια αεροπλανα προς εντος και εκτος σεγκεν χωρες, αρχιζουν τα ματια σου και βλεπουν στα κουτουρου αστερια να πεφτουν! Οχι. Δεν πεφτουν. Το οπτικο σου νευρο σου παιζει παιχνιδια μπας και μπειτε μεσα, γιατι τοση ωρα κοντευει να βγαλει γλαυκωμα!
Το παιρνετε κι εσεις αποφαση και μπαινετε μεσα λοιπον, με μια ντουζινα τσιμπηματα και οι δυο για να θυμαστε την υπεροχη, ρομαντικη βραδια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου